Veel mensen zijn geïdentificeerd met hun gedachten hun ideeën en hun leefomstandigheden. Hierdoor raken veel mensen in hun leven de controle kwijt en worden slachtoffer van hun eigen ideeën over hun situatie. Door ons te identificeren met onze omstandigheden en gedachten komen we in een negatieve spiraal terecht waarbij we gefrustreerd raken en op termijn zelfs depressief.
Eén van de belangrijkste stappen binnen de mindfulness is het opheffen van negatieve zelfidentificatie of beter nog het inzien van onze eigen negatieve gedachten en patronen. De volgende stappen kunnen je daarbij helpen:
- Ik ben niet mijn gedachten. Gedachten komen en gaan, dagelijks zijn dat er 40 tot 60.000. Het is bekend dat piekeraars en depressieven hoog scoren met het aantal negatieve gedachtes. Gedachten zijn enkel ideeën die door onze hersenen worden geproduceerd. Echter, het geloven van deze bedenksels, laat ons geloven dat wij onze gedachten zijn. Gedachten stoppen heeft geen zin, accepteer dat ze er zijn zonder je er mee te identificeren.
- Ik ben niet mijn emoties. Ook emoties komen en gaan. Meestal zijn gedachten er de oorzaak van maar dat hoeft niet altijd. Als iemand ons negatief aankijkt ervaren wij soms al de afwijzing van de ander… Logisch? Niet echt, wij weten namelijk niet wat de ander denkt. En al denkt de ander negatief over jou, waarom zou jij dag laten verpesten door een ander?
- Er is meer goed dan slecht aan ons. In onze kindertijd waren we afhankelijk van onze ouders. Zij die ons hebben opgevoed met hun eigen leefregels, overtuigingen en (goede) bedoelingen. Om onze (moeilijke) jeugd te overleven bedenken wij coping strategieën, deze strategieën ontstaan al op vroege leeftijd en kunnen leiden tot een negatief zelfbeeld – met alle gevolgen van dien.
- Wat anderen mensen (over ons) denken is absoluut onbelangrijk. Veel mensen gaan gebukt onder hun “eigen gedachten” over hetgeen anderen mensen (van ons) denken! Wat andere mensen denken weten wij niet! Wat de ander vindt of denkt zal ons niet gelukkig maken.
- Stap niet in de drama driehoek! De drama driehoek is een psychologisch rolpatroon die tussen mensen ontstaat als zij de volgende rollen gaan spelen namelijk: 1 de aanklager, 2 de redder, 3 het slachtoffer. Veel mensen raken in verhitte discussies en stappen (onbewust) in één van deze rolpatronen of wisselen zelfs van rol tijdens een discussie. In alle rolpatronen zit een vorm van zwakheid. Daarnaast houden de patronen elkaar in stand en zijn ze niet oplossingsgericht. Online kan je meer lezen over de drama driehoek.
- Loslaten en vergeven. Om ons leven écht voluit te leven, moeten we leren dat vergelding/wraak geen zin heeft – hoe goed dit soms ook voelt. Om vrij te zijn van boosheid, wraak en negatieve gevoelens moeten wij leren vergeven. We mogen zelfs dankbaar zijn voor lastige situaties, omdat zij ons in sommige gevallen sterker maken.
- Dagelijkse dankbaarheid voor alles wat er is. Als wij dankbaar zijn voor alles wat in ons leven gebeurt, kunnen we meer genieten. Onze hebzucht naar meer neemt af als wij dankbaar zijn voor hetgeen wij al bezitten.
Al deze regels lees ik zelf nog regelmatig door. Het herhalen en begrijpen van deze waarheden maakt mij een vrijer mens. Iedereen heeft met tegenslagen en teleurstellingen in zijn leven te maken, het maakt enorm veel uit hoe je daarmee omgaat en of je ermee identificeerd. Hopelijk kunnen de bovenstaande stappen jouw ook helpen.